چرا نباید از تومورهای مغزی بترسیم

در حال حاضر انواع مختلفی از تومور های مغزی تشخیص داده شده است. برخی از انواع تومورها مثل Meningioma که طی ان اعصاب مننژ یا بخش بیرونی و محافظ مغز آسیب می بینند بسیار شایع ترند که در آن تنها با انجام یک عمل جراحی و برداشتن تومور این عارضه درمان می شود.

برخی دیگر از انواع تومور های مغزی مثل Astrocytoma به سرعت شیوع یافته و بسیار کشنده محسوب می شود که اگر فرد به آن مبتلا شود، ظرف مدت زمانی بسیار کوتاه جان خود را از دست خواهد داد.

تومور های مغزی می تواند نشانه های مختلفی را در پی داشته باشد که این نشانه ها با نوع تومور و بخشی از مغز که طی آن آسیب می بیند با یکدیگر تفاوت پیدا می کند. اما در عین حال یک یا دو نشانه در این زمینه وجود دارد که با توجه به آن می تواند از بروز تومور های مغزی مطلع شد. 

دو نشانه خطرناکی که ممکن است در همان مراحل اولیه ابتلا به سرطان خود را نمایان کند به دنبال افزایش فشار در بخش جمجمه که ناشی از بزرگ شدن تومور مغزی است خود را نمایان می کنند و به آن افزایش فشار جمجمه ای می گویند. سردرد هایی که به در هنگام صبح بر شدت آنها افزوده می شود، سرفه های شدید، تقلای بیش از اندازه به هنگام خواب و حالت تهوع از مهم ترین عواملی هستند که می توانند احتمال ابتلا به تومور مغزی را نشان دهند. اگر چه این ممکن است این عوامل برای هر کسی بروز کند و هر فرد در طول روز با آنها درگیر باشد، به هنگام بروز افراد باید حتما با پزشک معالج خود مشورت کنند. 

فشار های شدید درون جمجمه ای می تواند عوامل زیر را سبب شود:
غش یا ضعف ،حالت تهوع شدید ،گیجی و پریشانی 

برای آنکه تومور های مغزی تشخیص داده شوند، به طور معمول از اسکن های مغزی بسیار پیچیده نظیر اسکن CT یا اسکن MR استفاده می شود.

اگر چه علم پزشکی این روز ها پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته است، اما در عین حال هنوز عوامل ایجاد کننده تومور های مغزی برای دانشمندان ناشناخته باقی مانده اند. دو خطر اصلی که می توانند احتمال ابتلا به تومورها را تا چندین برابر افزایش دهد شامل قرار گرفتن بیش از اندازه سر در مقابل امواج و اشعه ها و اختلالات ژنتیکی می شود. 

تومور های مغزی نیز مانند دیگر سرطان ها با روش اصلی درمانی بهبود می یابند. این روش های درمانی شامل جراحی، پروتو افشانی و شیمی درمانی می شود. درمانی که توسط پزشکان برای بیماران و مبتلایان انتخاب می شود بسته به نوع بیماری تغییر می کند. در این میان میزان سلامت بیمار و محل بستری شدن وی نیز می تواند بر روی روش های درمانی به کار برده شده تاثیر بگذارد. 

جراحی هایی که برای جمجمه و مغز انسان صورت می گیرد بسیار مشکل و خطرناک است، اما در عین حال زمانی که متخصصان به قشر استخوانی جمجمه برسند، بسیاری از تومور های غیرفعالی را که در این قسمت قرار گرفته می توانند شناسایی کنند و آنها را از بین ببرند. 

پرتو درمانی و شیمی درمانی معمولا برای تومور های بدخیم و خطرناک به کار برده می شود. در این میان ممکن است علاوه بر استفاده از روش های پرتو درمانی از دارو نیز استفاده شود.